De Zwisjelmoizen pakken eir mee nor eiren wereld van meiren.
Iederien werd kameroot, oeveraal en in elke stoot.
Gans de weireld, elk koleer eet na onzen vastelauved deir.
Genoeg riezje en krakiel, weir loten na mekander giel.
Al doet de weireld nog zu vies, de Zwisjelmoizen brengen eir love en pies.